- obliczać się
- несов.1) рассчи́тываться, распла́чиваться2) счита́ться, счита́ть друг дру́га3) подсчи́тывать; ср. obliczyć sięSyn:rozliczać się 1), rozliczać się 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
obliczać się
Смотреть что такое "obliczać się" в других словарях:
rachować — ndk IV, rachuję, rachujesz, rachuj, rachowaćował, rachowaćowany 1. «wykonywać działania arytmetyczne na liczbach; sprawdzać liczbę czegoś dodając do siebie poszczególne jednostki; liczyć, obliczać» Rachować w pamięci. Biegle rachować. Rachować do … Słownik języka polskiego
obliczyć — dk VIb, obliczyćczę, obliczyćczysz, obliczyćlicz, obliczyćczył, obliczyćczony obliczać ndk I, obliczyćam, obliczyćasz, obliczyćają, obliczyćaj, obliczyćał, obliczyćany 1. «dokonać obrachunku» Obliczyć dochód, stratę. Obliczyć swoje oszczędności.… … Słownik języka polskiego
zimno — I n III, Ms. zimnonie; lm M. zimnona 1. «niska temperatura powietrza; pogoda charakteryzująca się niską temperaturą; chłód, ziąb» Dojmujące, dokuczliwe, dotkliwe, lodowate, przejmujące, przenikliwe, przykre zimno. Nocne, poranne, polarne zimno.… … Słownik języka polskiego
ołówek — m III, D. ołówekwka, N. ołówekwkiem; lm M. ołówekwki 1. «przyrząd do pisania, rysowania lub kreślenia, składający się z pręcika (zwykle grafitowego) osadzonego w oprawce drewnianej, metalowej lub plastykowej» Czarny, kolorowy ołówek. Ołówek… … Słownik języka polskiego
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły … Słownik języka polskiego
liczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, liczyćczę, liczyćczy, liczyćczony {{/stl 8}}– policzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sumować coś, obliczać, dodając do siebie poszczególne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kalkulować — ndk IV, kalkulowaćluję, kalkulowaćlujesz, kalkulowaćluj, kalkulowaćował, kalkulowaćowany 1. «przeprowadzać kalkulację, rachować, obliczać» Kalkulować cenę czegoś. Liczył, kalkulował, ale zysków nie widział. 2. pot. «przemyśliwać, planować,… … Słownik języka polskiego
potęgować — ndk IV, potęgowaćguję, potęgowaćgujesz, potęgowaćguj, potęgowaćował, potęgowaćowany 1. «powiększać natężenie czegoś, czynić coś bardziej intensywnym, odczuwalnym; wzmagać» Zła pogoda potęguje stany depresyjne. Brak wiadomości potęgował ich… … Słownik języka polskiego
cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… … Słownik języka polskiego
